3 lipca 2023 r. wpłynął do Sejmu rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy o krajowym systemie cyberbezpieczeństwa oraz niektórych innych ustaw (nowelizacja UKSC). Stało się to po blisko 33 miesiącach prac nad brzmieniem nowelizowanych przepisów. Mimo, że w projekcie nowelizacji zrezygnowano z niektórych kontrowersyjnych zmian, to jej uchwalenie wciąż znajduje się pod znakiem zapytania, między innymi za sprawą jej powiązań z projektowaną ustawą prawo komunikacji elektronicznej oraz koniecznością jednoczesnego uchwalenia obu aktów.
W Polsce podejmuje się starania, aby uregulować rynek influencer marketingu. Pierwszym poważnym krokiem było zaangażowanie się UOKiK w oznaczanie reklam przez influencerów. Aktualnie ustawodawca skupia się na zwalczaniu treści patoinfluencerów w Internecie (patostreaming).
Problematyka praw autorskich w kontekście AI cieszy się niesłabnącym zainteresowaniem. Jurysdykcja USA dostarcza interesujących przykładów dla oceny czy (i w jakim zakresie) dzieła stworzone przy udziale AI podlegają ochronie prawnoautorskiej. Z ich analizy wyłaniają się ciekawe wnioski dla prawa polskiego.
Prace nad polskim projektem ustawy implementującej dyrektywę ws. prawa autorskiego i praw pokrewnych na jednolitym rynku cyfrowym (dyrektywa 2019/790)[1] pozostają na wczesnym etapie, pomimo upływu terminu implementacji. Oczekując na uchwalenie ustawy, warto już teraz omówić niektóre aspekty projektowanych przepisów wdrażających regulacje w przedmiocie tzw. obowiązku przejrzystości (art. 19 dyrektywy). Nowe regulacje będą miały istotne znaczenie dla relacji pomiędzy uprawnionymi a korzystającymi z majątkowych praw autorskich. Niewątpliwie wskazane będzie uwzględnienie nowych regulacji w postanowieniach umów licencyjnych bądź przenoszących prawa. Artykuł omawia również sytuacje, w których nowe przepisy będą miały wpływ na relacje umowne zawiązane jeszcze przed wejściem w życie przepisów.
Pod koniec marca 2023 r. Komisja Europejska skierowała do Trybunału Sprawiedliwości UE skargę przeciwko Polsce z powodu niewdrożenia do prawa krajowego dyrektyw prawnoautorskich. Decyzja Komisji Europejskiej została podjęta w związku z niepoinformowaniem przez Polskę o środkach transpozycji dyrektywy ws. prawa autorskiego i praw pokrewnych na jednolitym rynku cyfrowym (dyrektywa 2019/790), a także w związku z niezgłoszeniem Komisji pełnej transpozycji tzw. dyrektywy satelitarno-kablowej (SatCab II) mającej zastosowanie do niektórych transmisji online oraz do reemisji programów telewizyjnych i radiowych (dyrektywa UE 2019/789). Prace nad polskim projektem ustawy implementującej ww. dyrektywy pozostają na wczesnym etapie – projekt nie został jeszcze skierowany do Sejmu RP ani przyjęty przez Radę Ministrów.
Bardzo często, kiedy tylko pojawia się jakieś nowe zjawisko mające związek z technologią, odpowiada mu wysyp opracowań, które starają się zestawić go z różnymi dziedzinami prawa własności intelektualnej na zasadzie „X a prawo ….”. Nierzadko nie kryje się za tym wiele nowego, a przywoływane „problemy” prawne bywają konstruowane sztucznie i nie są trudne do rozwiązania.
