Takie ambicje wynikają z założeń do przygotowywanej nowelizacji ustawy prawo własności przemysłowej – procedury mają być szybsze i bardziej przyjazne dla zgłaszających. Brzmi to bardzo atrakcyjnie, zwłaszcza, że sama ustawa również ma być uchwalona szybko – bo już w I kwartale 2022. Co jeszcze kryje się za planowanymi zmianami i czy wszystkie zmiany idą w dobrym kierunku?

Na targach E3 dnia 6 czerwca 2011 r. Sony zapowiedziało wydanie nowej przenośnej konsoli do gier PlayStation Vita, z dumą wskazując, że drugi człon nazwy oznacza po łacinie „życie”. Prawdopodobnie niewiele później zorientowano się jednak, że znak słowny Vita został już zarejestrowany na terenie Unii Europejskiej przez niemieckie przedsiębiorstwo Vitakraft pet care GmbH & Co. KG (EUTM 2290385) w stosunku do dużej liczby klas. Sony potrzebowało niespełna trzech miesięcy, aby nabyć część praw z pierwotnego znaku Vita i zarejestrować znak (EUTM 9993361) obejmujący klasę 9, w tym m.in. następujące towary: nośniki danych zawierające programy, oprogramowanie komputerowe; nośniki dźwięku i/lub obrazu (niepapierowe).

SN rozstrzygnął rozbieżności interpretacyjne w orzecznictwie i doktrynie co do oznaczenia początku biegu terminu przedawnienia roszczeń niepieniężnych wynikających z naruszenia praw własności przemysłowej o charakterze powtarzalnym oraz ciągłym. Uchwała ta doczekała się uzasadnienia, którego krótkiego podsumowania chciałabym dokonać w niniejszym artykule.

Zgłaszając znak niekonwencjonalny (w tym przypadkowy dźwiękowy), należy mieć na względzie, że w każdym przypadku znak ten musi mieć zdolność odróżniającą, tj. zdolność do odróżniania towarów jednego przedsiębiorcy od towarów innego przedsiębiorcy.