W wyroku w sprawie SCHUFA Trybunał Sprawiedliwości przyjął szeroką wykładnię całkowicie zautomatyzowanej decyzji, o której mowa w artykule 22 RODO. Wyrok dotyczy scoringu, czyli prawdopodobieństwa spłaty zobowiązania.
Model “pay or ok” to rozwiązanie coraz częściej stosowane przez wydawców serwisów internetowych, w tym dostawców platform, dla pozyskania zgód na wykorzystywanie lub zapisywanie na urządzeniu końcowym użytkownika kodów śledzących w celach reklamowych. Model ten wzbudza jednak kontrowersje z perspektywy przepisów o ochronie danych osobowych.
W dniu 13 marca 2024 r. Parlament Europejski zatwierdził Rozporządzenie pt. Akt w sprawie sztucznej inteligencji („AI Act”, „AIA”, „Rozporządzenie”)[1]. Obecnie trwają prace nad ostateczną wersją językową AIA (tzw. procedura sprostowania), która ma jeszcze zostać zatwierdzona przez Radę UE. Rozporządzenie wejdzie w życie dwadzieścia dni po publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej, a zacznie obowiązywać – w zależności od tego, których przepisów to dotyczy – od 6 do 36 miesięcy od wejścia w życie.
W dniu 17 kwietnia 2024 roku Rada Ministrów skierowała do Sejmu rządowy projekt ustawy o ochronie sygnalistów, któremu nadano numer druku sejmowego 317. 24 kwietnia 2024 roku skierowano projekt ustawy do I czytania w Komisji Polityki Społecznej i Rodziny, a terminem przedstawienia sprawozdania w sprawie projektowanej ustawy jest 20 maja 2024 roku.
W wyroku w sprawie SCHUFA Trybunał Sprawiedliwości przyjął szeroką wykładnię całkowicie zautomatyzowanej decyzji, o której mowa w artykule 22 RODO. Wyrok dotyczy scoringu, czyli prawdopodobieństwa spłaty zobowiązania.
Rzecznik Generalny TSUE Maciej Szpunar 22 lutego 2024 r. przedstawił w sprawie C-135/23 opinię dotyczącą interpretacji pojęcia ‘publicznego udostępniania’ utworów.
Prezes UOKIK poinformował o nałożeniu kar w łącznej wysokości przeszło 37 milionów złotych za rzekomą zmowę cenową oraz podział rynku. Sankcją obciążono importera znanej marki sprzętu do monitoringu elektronicznego, kilku jego dystrybutorów oraz 7 osób zarządzających.
Model “pay or ok” to rozwiązanie coraz częściej stosowane przez wydawców serwisów internetowych, w tym dostawców platform, dla pozyskania zgód na wykorzystywanie lub zapisywanie na urządzeniu końcowym użytkownika kodów śledzących w celach reklamowych. Model ten wzbudza jednak kontrowersje z perspektywy przepisów o ochronie danych osobowych.
W Unii Europejskiej trwają prace nad regulacją dotyczącą roślin i żywności uzyskiwanej za pomocą tzw. nowych technik genomowych (NGT, new genome techniques).
W dniu 13 marca 2024 r. Parlament Europejski zatwierdził Rozporządzenie pt. Akt w sprawie sztucznej inteligencji („AI Act”, „AIA”, „Rozporządzenie”)[1]. Obecnie trwają prace nad ostateczną wersją językową AIA (tzw. procedura sprostowania), która ma jeszcze zostać zatwierdzona przez Radę UE. Rozporządzenie wejdzie w życie dwadzieścia dni po publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej, a zacznie obowiązywać – w zależności od tego, których przepisów to dotyczy – od 6 do 36 miesięcy od wejścia w życie.
Dyrektywa NIS 2 nakłada na podmioty kluczowe oraz ważne dwie kategorie obowiązków – pierwsze związane z koniecznością wprowadzania środków zarządzania ryzykiem w cyberbezpieczeństwie oraz drugie związane z odpowiednim zgłaszaniem incydentów.
Do upływu terminu implementacji dyrektywy NIS 2 (17 października 2024 r.) zostało niewiele ponad pół roku. Dlatego warto już teraz zacząć przygotowania do jej wdrożenia, w tym zweryfikować, czy organizacja posiada polityki i procedury, które zapewnią zgodność z nową regulacją.
11 stycznia 2024 r. weszło w życie rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie zharmonizowanych przepisów dotyczących sprawiedliwego dostępu do danych i ich wykorzystywania (akt w sprawie danych) – tzw. Data Act[1]. Czy i jak postanowienia Data Act wpłyną na umowy chmurowe oraz obowiązki dostawców usług przetwarzania danych?
Flipping to bardzo popularny sposób inwestowania w nieruchomości, który polega na zakupie lokalu na rynku wtórnym lub pierwotnym (najczęściej w atrakcyjnej cenie), remoncie takiego lokalu w celu zwiększenia jego wartości, a następnie sprzedaży z zyskiem. Najczęściej flippowanie sprowadza się do zakupu pełnego prawa własności do danego lokalu. Tymczasem, na polskim rynku nieruchomości pojawił się pomysł na flip inny niż standardowy – nazwany przez jego inicjatora „Epickim Flipem”.
